หลาย ๆ คนอาจจะมีข้อสงสัยว่า ทำไมคนเรานั้นถึงขี้เกียจ หรือแม้กระทั่งตัวเราเอง ยิ่งถ้าวันไหนอากาศดีเย็นสบาย ก็แทบจะไม่อยากลุกไปไหนเลยทีเดียว ทั้งที่ปลุกใจตัวเองก็แล้ว ตั้งเงื่อนไขกับตัวเองก็แล้ว แต่ร่างกายของเราก็ยังไม่ขยับอยู่ดี เพราะฉะนั้นมาดูกันว่าความขี้เกียจนี้ เกิดจากอะไรได้บ้าง และจะแก้ไขกันได้อย่างไร
1. ความอ่อนเพลียที่สะสมมานาน
อันนี้มาแนวทางแพทย์นิดนึง เพราะบางครั้งเมื่อเราพักผ่อนไม่เพียงพอ ร่างกายของเราก็จะรู้สึกอ่อนล้า และรู้สึกเพลียจนไม่อยากจะทำอะไร อยากนอนเพียงอย่างเดียว เพราะฉะนั้นบอกเลยว่าอันนี้ไม่ใช่การขี้เกียจโดยแท้จริง รู้หรือไม่ว่า การลาพักร้อนหรือการงีบตอนกลางวันที่เป็นวัฒนธรรมของชาวยุโรป (แต่ชาติอื่น ๆ บอกว่านี้คือความขี้เกียจอย่างหนึ่ง) แต่จริง ๆ เป็นเพียงเทคนิคของชาวยุโรปเท่านั้น ซึ่งงานที่ออกมาก็เป็นที่น่าพึงพอใจเสียด้วย (ในไทยก็น่าจะลองใช้กลยุทธ์นี้ดูบ้างนะ) เพราะฉะนั้นหากต้องการวิธีแก้ไข ก็ควรพักผ่อนให้เพียงพอ และเตรียมร่างกายให้พร้อมอยู่เสมอนั่นเอง
2. พันธุกรรม และสารเคมีในสมอง
ยังไม่จบกับคำตอบทางการแพทย์ เพราะ มีการค้นพบแล้วในปี 2008 โดย J. Timothy Lightfoot ที่ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับเรื่องราวของความสัมพันธ์ของยีนที่มีต่อความขี้เกียจในร่างกายของมนุษย์ เพื่อนำไปพัฒนานักกีฬาให้สามารถซ้อมได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ซึ่งผลการทดลองก็เป็นที่น่าสนใจอย่างยิ่ง โดยเขาได้สรปุว่า การกระฉับกระเฉงหรือขี้เกียจของคน ก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยทางพันธุกรรมด้วย เพราะฉะนั้นในข้อนี้จึงไม่มีวิธีแก้ไขแต่อย่างใด ทำได้เพียงสร้างแรงจูงใจให้กับตัวเองให้เกิดความขยันขึ้นมา
3. ความต้องการความสุขสบายในชีวิต
เข้าสู่ความขี้เกียจที่แท้จริงแล้ว เพราะใคร ๆ ก็อยากอยู่อย่างสบาย มีคนทำนู่นนี่นั่นให้ ตื่นมาก็ได้กิน เที่ยงวันก็มีเงินใช้ เย็นมาก็นอน นี่มันช่างเป็นความสุขจริง ๆ แต่ถ้าหากวันไหนที่ต้องทำอะไรที่ฝืนใจตัวเอง เช่น นอนตื่นเช้า ทำงานให้ทันเวลา ทำงานบ้าน นี่มันช่างเป้ฯการทำร้ายจิตใจยิ่งนัก และเราก็มักจะผลัดไปเรื่อย ๆ เพราะยังไม่อยากรับผิดชอบนั่นเอง ผลสุดท้ายก็ต้องมารีบเอาในวันสุดท้าย และทำให้เกิดการพักผ่อนไม่เพียงพอ จนวนกลับไปสู่ข้อ 1 ใหม่นั่นเอง
อย่างไรก็ตาม คงจะดีกว่าหากเราสามารถสลัดความขี้เกียจนี้ให้หลุดออกไปได้ เพราะฉะนั้นลุกขึ้นมาจัดการความขี้เกียจให้อยู่หมัด พร้อมนำเอาความขยันเข้ามาแทนที่ เพื่อพบกับการประสบความสำเร็จในชีวิตกันดีกว่า
